Kerken en kapellen

Sint-Willibrorduskerk in het Centrum

Tijdens de bevrijdingsgevechten in 1944 werd de oude Sint-Willibrorduskerk door vlammen vernield. Gedurende de twee volgende jaren werden de kerkelijke diensten in noodlokalen gehouden. Vervolgens vonden ze gedurende acht jaar plaats in een noodkerk in het gemeentepark. In april 1952 werd de bouw van een nieuwe kerk aanbesteed. De architecten waren P. Berger en J.L. Stynen. De werken werden toegewezen aan J. en L. Van Roey pvba te Rijkevorsel voor een totaal bedrag van 9.326.293,83 fr. De eerste steenlegging had plaats op 16 juli 1953 door Kardinaal Van Roey, aartsbisschop van Mechelen. Op 27 september 1954 werd de kerk ingewijd door Mgr. Schoenmaekers.

Van de oude kerk bleef een gevelfragment met steunbeer bewaard. Dat werd heropgebouwd op de parking aan de noordzijde van de nieuwe kerk. Op 28 maart 1956 werd het gevelfragment geklasseerd. De kerktoren die eveneens tijdens de bevrijdingsgevechten uitbrandde, werd gerestaureerd. Het torengebouw werd in het begin van de 16de eeuw gebouwd tegen een oude kerk die er reeds stond.

Sint-Jozefkerk te Sint-Jozef Rijkevorsel

Het graven van het kanaal doorheen onze gemeente bracht een grote ommekeer teweeg. Vooral daar waar vroeger de grote Kievitsheide zich uitstrekte, onderging deze vlakte van brem, berk, dwergden en heide een ware metamorfose. Langs de nieuwe waterweg werden steenfabrieken opgericht. De steenfabrikanten bouwden ook de nodige woningen voor hun werknemers. In 1889 kwam daar een grote cementfabriek bij waarrond niet minder dan 120 werkmanswoningen stonden. Zo vormde zich rond deze fabrieken een nieuwe woonkern, die in 1905 al meer dan 1.200 inwoners telde. Omdat deze mensen zich naar de ver afgelegen kerken van Beerse-Rijkevorsel en Merksplas Kolonie moesten begeven om hun zondagsplicht te vervullen, achtte de geestelijke overheid het noodzakelijk om ter plekke een nieuwe parochie met een kerk op te richten.
In 1907 werd grond aangekocht voor de bouw van de kerk en startte aannemer Van Rillaer uit Weelde met de bouw ervan. In 1908 plaatste men een donderroede op de onafgewerkte toren. De nieuwe kerk opende zijn deuren in september 1909. Bij de bevrijdingsgevechten werd ook deze kerk zwaar geteisterd : het dak werd grotendeels vernield, de ramen aan de zuidkant van het hoogkoor en de dwarsbeuk werden uitgeslagen en de toren aan de westkant van de galmgaten was zwaar getroffen. In 1987 werden restauratiewerken uitgevoerd.

Kapel Onze-Lieve-Vrouw van 7 Weeën te Achtel

Eeuwenlang behoorde Achtel tot de parochie van Wortel. In 1809 kwam het onder Rijkevorsel. De bediening van de kapel kwam echter pas in 1818 onder Rijkevorsel. De monniken in Hoogstraten waren vertrokken en er werd door de geestelijken van Rijkevorsel alleen nog een mis gedaan op 17 januari en 1 mei. De inwoners van Achtel gingen daarom noodgedwongen hun zondagsplicht vervullen in de kerken van Wortel, Hoogstraten of Rijkevorsel centrum. Vanaf 1922 werd de zondagsmis verzekerd door priesters-leraars van het Klein Seminarie van Hoogstraten. Tijdens de bevrijdingsgevechten van WO II, lag Achtel gedurende bijna een maand onder het vuur van tanks en kanonnen. Ieder huis droeg littekens van de beschietingen en ook de kapel met zijn torentje werd zwaar toegetakeld. Uit dankbaarheid, omdat zij allen de gevechten hadden overleefd, brachten de inwoners met vrije giften ongeveer 230.000 fr. bijeen om de kapel te herstellen. Het 500-jarig bestaan van de kapel werd gevierd in 1975. In 1976 werd de kapel herwijd. Sinds 25 maart 1938 staat ze op de lijst van beschermde monumenten.
Vroegst gekende datum 1475.
Restauraties : 1608, 1947 en 1975

Sint-Luciakapel in de Molenstraat

Sinds onheuglijke tijden wordt Sint-Lucia te Rijkevorsel aanroepen als beschermheilige tegen allerlei kwalen. De kapel ter ere van Sint-Lucia werd gebouwd in twee fases: in 1699 (kolom met nis en strodak) en in 1823 (aanbouw gesloten kapel). Tot het einde van de 19de eeuw en het begin van de 20ste eeuw werd de feestdag van Sint-Lucia nog gevierd met een begankenis en kermis. De eerste wereldoorlog bracht een einde aan deze oude traditie en de kapel geraakte in verval. Onder impuls van de plaatselijke Mariavereniging werd de kapel in 1922 gerestaureerd. Tijdens en na WO II geraakten de kapel en de kapelhof weerom in verval. In 1958 werd de kapel, met de geldelijke steun van de kerkfabriek, grondig gerestaureerd door de geburen van de Molenstraat. In 1985 werd de voorgevel van de oude kapel (1699) tevoorschijn gehaald en gerestaureerd door de leden van de Heemkundige Kring van Rijkevorsel. De onkosten van deze laatste restauratie waren volledig ten laste van de Vrienden van Sint-Lucie.